De sporen van verzwegen leed

23 januari 1974: een hevige brand legt de slaapzaal van het Heilig-Hartcollege in Heusden-Zolder in de as. 40 jongens tussen 12 en 15 jaar kunnen ontkomen, 23 anderen komen om het leven. Het drama dompelt het land in een diepe rouw.

40 jaar later stellen auteur Christophe Aussems en dramaturgen Els Theunis en Alexander Schreuder vast dat de oorzaak van de brand nog steeds één groot mysterie is. Zij  praten met nabestaanden en maken er in 2016 een onthutsende vierdelige theatertekst van.

De omvang van de ramp

Hoe is het zo verkeerd kunnen gaan? Volgens het stuk redenen genoeg:  Een surveillant van de slaapzaal blijkt plotseling verdwenen.

Nooduitgangen en vluchtramen zijn niet gemarkeerd of onbereikbaar. Enkele avonden eerder kregen de jongens een vermaning, waardoor ze nu braaf in bed blijven liggen…

Het taboe en de tijdsgeest

Op basis van wat hij ontdekte, schreef Aussems een striemende tekst waarin hij de tijdsgeest bekritiseert: De Belgische politiek die na de Waalse premier Leburton nieuwe schandalen kon missen als kiespijn. Of het gebrek aan slachtofferbegeleiding in de jaren 70, waardoor

rouwende jongeren en hun ouders aan hun lot werden overgelaten. Maar het diepst van al snijdt de suggestie van het seksueel misbruik door de oversten.

En nu … muziektheater 

Vanaf 11 december ziet u in PACT een versie van VUUR waarin Benny Borms, Eric Citters en Dirk Van Schuylenbergh de tekst van Aussems alle eer aandoen. Regisseur Danny Cobbaut lardeerde het  stuk met muzikale interventies die variëren van liedjes van Rocco Granata, Gianmaria Testa en Jacques Brel —live gezongen en meesterlijk begeleid op gitaar door Eddy Peremans—  tot een grillige en bezwerende soundscape gecreëerd door Wout Roelants.